Haar functie werd boventallig. Voor Jenny, uitkeringsdeskundige bij het UWV, hét moment om het roer om te gooien. Zij ging weer studeren en accepteerde tijdelijk een functie op een lager schaalniveau. Een strategische keuze. Jenny is nu teammanager bij de NVWA en geeft leiding aan een team van 1e-lijnsadviseurs op het gebied van HRM.
Een stap terug, twee stappen vooruit
Kansen vergroten
‘Ik werkte bij het UWV in het primair proces als uitkeringsdeskundige’, vertelt ze. ‘Toen ik boventallig werd, ben ik gestart met een hbo-opleiding personeel en arbeid om zo mijn kansen op de arbeidsmarkt te vergroten. Voor die opleiding was het handig een baan te zoeken binnen dat werkveld. Onder andere omdat ik dan 1 dag in de week minder naar school hoefde. Dat kwam goed uit met, toen nog, kleine kinderen. Ik vond een functie als HR-medewerker, maar wel op een lager schaalniveau dan waar ik in zat. Wel kon ik alle ervaring op doen op het gebied van HRM.’
Doorgroeiperspectief
Het was een schot in de roos want Jenny begon als medewerker en kon 1.5 jaar later al aan de slag als junior adviseur. ‘Als uitkeringsdeskundige had ik weinig doorgroeimogelijkheden. Hier kon ik groeien van HR-medewerker naar junior adviseur naar adviseur en vervolgens naar senior adviseur. Door die stap terug, heb ik daarna zoveel stappen vooruit kunnen doen. Het heeft me zo veel meer gebracht dan wanneer ik was gebleven daar waar ik was’ vertelt Jenny. Inmiddels is Jenny teamleider bij de NVWA en geeft ze leiding aan een team van 1e-lijns HRM-adviseurs.
Succesvolle sollicitatie
‘Ik had toen het geluk dat ik gekoppeld werd aan een adviseur die bijna met pensioen ging. Hij heeft mij meegenomen in zijn kennis, gaf mij klussen die eigenlijk niet in mijn takenpakket zaten maar wel pasten binnen mijn opleiding. Toen er een functie van junior adviseur bij het UWV vrij kwam, heb ik gesolliciteerd en omdat ik al wat ervaring had, werd ik aangenomen. Ik ben 1 jaar junior adviseur geweest en stroomde daarna door naar senior adviseur, dus het ging razendsnel’.
Onbetaalbaar
De officiële term, voor wat Jenny heeft gedaan, is demotie. Voor sommigen heeft dat een wat negatieve associatie. Volledig onterecht vindt Jenny: ‘Toen ik in de functie van HR-medewerker begon, vroeg iedereen of ik meer ging verdienen. Terwijl ik in schaal en salaris terugging. Maar niet alles is in salaris of in salarisschaal uit te drukken. Zo ging ik dichter bij huis werken, had ik dus minder reistijd, ik ging 1 dag minder naar school, dus meer vrije tijd en studietijd. Mijn toekomstperspectief nam toe en ik kon de kennis die ik opdeed gelijk in praktijk brengen. Dat is onbetaalbaar’.
Zelf opleiden
‘Ik kan mij best voorstellen dat ik op enig moment weer een stapje terug doe, bijvoorbeeld aan het eind van mijn carrière. Waarbij ik zelf iemand opleid. En dat stapje terug kan ook in salaris zijn. Zeker nu er de mogelijkheid is tot middenloon. Als je met pensioen gaat, is je pensioen gebaseerd op het laatste loon wat je verdiende, waarbij het van belang is dat je zo hoog mogelijk eindigt. Maar je hebt steeds meer pensioenfondsen waarbij het pensioen berekent wordt op basis van je gemiddeld verdiende loon over je gehele carrière. Dat noemen ze middenloon.
Blijven ontwikkelen
Zeker nu we allemaal langer door moeten werken kan je best nog een heel nieuwe carrière beginnen. Na mijn switch dacht ik het ultieme bereikt te hebben en dit tot aan mijn pensioen te blijven doen. Maar inmiddels weet ik dat niet meer zo zeker. Misschien is het wel weer leuk om iets nieuws te leren. Het gaat erom: blijf jezelf ontwikkelen! Welke beloning je daarvoor krijgt hoeft niet uitgedrukt te worden in salaris’.