Waar ga jij van ‘aan’? Voor personeelsadviseur Rachel de Vries is dat de natuur. En daarom combineert ze haar werk bij het ministerie van Algemene Zaken met een eigen bedrijf in bosbaden. Ook doet ze betekenisvol vrijwilligerswerk in het oerwoud van Indonesië. ‘Het is mooi als je iets van jezelf kwijt kunt op meerdere terreinen.’
‘De blik van de orang-oetan raakte me heel diep’
Werkgeluk
Bij Algemene Zaken heeft Rachel als personeelsadviseur een gevarieerd werkpakket. Ze houdt zich onder andere bezig met vitaliteit en werkgeluk. ‘Werkgeluk zit in zingeving, voldoening en plezier & verbinding. Je voelt zingeving als je werk bijdraagt aan iets hogers en als je waarden overeenkomen met de organisatie waarvoor je werkt. Voldoening zit in je talenten en kwaliteiten gebruiken. Er is ruimte om te leren, je wordt gewaardeerd en ervaart autonomie in je werk. Plezier & verbinding haal je uit contact met collega’s: je hebt plezier samen en je deelt positieve momenten.’
Zingeving
Voor Rachel zelf staat zingeving met stip op één. ‘Ik wil iets betekenen voor de samenleving, de wereld waarin ik leef. Daarom werk ik heel bewust voor de Rijksoverheid. Als je waarden niet overeenkomen met de organisatie, kun je je gaan afvragen: wat doe ik hier eigenlijk? En ik ben personeelsadviseur geworden omdat ik graag met mensen werk.’ Daarbij heeft Rachel een grote passie voor de natuur. ‘Ik ben een echt buitenmens en wil het leven en de natuur graag beschermen.’ Die waarde draagt ze heel concreet uit in haar vrijwilligerswerk én in haar bedrijf.
Orang-oetan
Op een vakantie in Indonesië in 2005 kwam Rachel in aanraking met de bedreigde orang-oetan. Rachel: ‘Als je in de ogen van een rang-oetan kijkt, is het alsof je in je eigen ziel kijkt. In het Indonesisch betekent orang-oetan ‘mens van het bos’. Hun blik raakte me heel diep. Tegelijkertijd zag ik hoe de bossen gekapt worden en hun leefomgeving steeds kleiner wordt, omdat wij zo veel willen consumeren. Ik wist dat ik iets moest doen.’ Ze zette haar wens om in een daad en ging 2 jaar later met haar man voor 3 maanden naar Indonesië om vrijwilligerswerk te doen. ‘Het was een kwestie van regelen en verlof bij elkaar sparen.’
Bosbaden
Nog steeds gaat ze jaarlijks naar Indonesië om daar 4 weken vrijwilligerswerk te doen in het oerwoud. ‘Als ik in een bos of oerwoud ben, voel ik me intens blij. En dus wilde ik in Nederland ook meer in de bossen zijn. Toen de kunst van het bosbaden op mijn pad kwam, ben ik me daarin gaan verdiepen. Bosbaden komt uit Japan en gaat over je onderdompelen in de natuur. Na een opleiding tot bostherapeut ben ik mijn eigen bedrijf gestart en nu geef ik workshops in bosbaden. Alles wat ik doe, van mijn werk voor AZ tot mijn werk in het bos, zijn een integraal onderdeel van wie ik ben.’
‘'Mijn advies: stel niet uit wat je hart je ingeeft'’
Rachel de Vries
Minipauze
Rachel vindt het mooi als mensen op alle gebieden van hun leven dezelfde waarden uitdragen. ‘Je kunt natuurlijk alles van jezelf kwijt in je werk, maar je kunt je ook breder ontwikkelen en inzetten. Mijn werk in de natuur is een manier om tot rust te komen. Want ik geloof dat het goed is óók tijd te besteden aan zaken die je opladen in plaats van moe maken. Ook op mijn werk bouw ik rustmomenten in. Tijdens een minipauze visualiseer ik even dat ik bij een boom sta. Op zo’n moment ben ik gelijk de hectiek van mijn werk kwijt.’
Niet uitstellen
Rachels advies: stel niet uit wat je hart je ingeeft. Ook als je daar misschien offers voor moet brengen. In haar geval gaf ze een werkdag op, en dus salaris. ‘Mijn ouders wilden na pensionering altijd graag naar Indonesië, omdat mijn vader uit Nederlands-Indië komt. Maar toen kreeg mijn moeder Alzheimer op haar 53e. Ze zijn er nooit geweest. Bij elke keuze waarvoor ik sta, denk ik aan hen. Waarom doe ik niet nú waar ik blij van word? Of het volgend jaar lukt, weet ik niet. Ik stel niets meer uit.’