Wie was bepalend voor jouw loopbaan? Deze keer: Hanneke Vermeulen.
Wie was bepalend voor je loopbaan? Misschien een leraar. Een manager. Of je moeder. In deze rubriek vertellen collega’s over die ene gedenkwaardige persoon die iets groots bij ze in gang zette. Deze keer: Hanneke Vermeulen, redacteur digitale toegankelijkheid bij de Inspectie Leefomgeving en Transport (ILT).
‘Als je een elektrische rolstoel gebruikt, denken sommige mensen al snel dat je ook een geestelijke beperking hebt. Dat ervaart een van mijn beste vriendinnen tenminste. Ze krijgt de meest rare opmerkingen naar haar hoofd geslingerd. Toen ze bijvoorbeeld in een winkel eens vroeg of ze er even langs mocht met haar rolstoel, zei een vrouw: ‘oh ja, natuurlijk, jij hebt evenveel rechten als iedereen’.
Van mijn vriendin hoorde ik met welke obstakels mensen met een handicap te maken hebben. Sociale en praktische. Laatst had ze een etentje met haar werk. Het restaurant zou rolstoeltoegankelijk zijn. Zij belde voor de zekerheid nog even om te vragen of het toilet ook toegankelijk was. Helaas, er was een drempel van 20 centimeter. Die kan zij niet over met haar rolstoel. En daarom besloot ze niet mee te gaan. Als mens zonder beperking stap ik over elke drempel, zonder me ervan bewust te zijn.
‘'Haar ervaringen met discriminatie hebben me wakker geschud'’
Hanneke Vermeulen
Haar ervaringen hebben me wakker geschud. Wat zij tegenkomt heet validisme: discriminatie op grond van handicap. Ik was inmiddels begonnen aan een master communicatie en het onderwerp validisme interesseerde me enorm. Mijn vriendin stuurde me een vacature bij DCDD, de Dutch Coalition for Disability and Development. Deze organisatie wil dat NGO’s in ontwikkelingslanden hun programma’s toegankelijk maken voor mensen met een beperking. Daar ging ik aan de slag als communicatiemedewerker. Ik heb er ook mijn scriptie gedaan, over disability inclusion.
Na een leerzame tijd bij DCDD ging ik aan de slag bij Ieder(in), een organisatie die zich hard maakt voor de belangen van mensen met een handicap of chronische ziekte. Ik kwam daar in aanraking met het begrip digitale toegankelijkheid. En door de kennis die ik daar opdeed kwam ik op mijn huidige functie bij de ILT. Veel websites zijn niet geschikt voor mensen met een handicap. Iemand die blind is kan bijvoorbeeld voorleessoftware gebruiken om een tekst te lezen. Maar dan moeten websites of pdf’s wel op de juiste manier zijn opgemaakt.
Digitale toegankelijkheid zit onder andere in opmaak, structuur en schrijfstijl. Met voorleessoftware kun je een lijst oproepen van alle koppen in een tekst. Maar dan moeten de koppen wel headers zijn en niet alleen bold. Voor mensen die slechtziend zijn is contrast extra belangrijk. Een lichtblauwe tekst op een grijze achtergrond wordt dan bijvoorbeeld moeilijk leesbaar. Met ondertitels kan iemand die doof of slechthorend is ook volgen wat er in een video wordt gezegd. Voor mensen met prikkelgevoeligheid, zoals autisme of ADHD, is het fijn als in een video spraak en muziek niet door elkaar lopen.
Ooit studeerde ik milieukunde. Ik was jong en idealistisch en wilde de wereld redden. Daarna richtten vrienden van mij een internetprovider op en in de jaren '90 verspreidde ik het 'evangelie' van het internet. Het internet, dat was toen net nieuw in Nederland. Mijn interesse voor toegankelijkheid en inclusie komt weer voort uit de ervaringen van mijn vriendin. Ik heb mijn carrière nooit gepland. Hij hangt aan elkaar van toevalligheden. Een onderwerp raakt me, en zo rol ik erin.
Inclusie gaat me nog steeds aan het hart en ik zet me graag in voor een toegankelijke samenleving. Of ik voor altijd blijf werken aan digitale toegankelijkheid, weet ik niet. Misschien doe ik over een paar jaar weer iets anders. Voorlopig vind ik mijn werk geweldig. Maar misschien solliciteer ik ooit bij de IOD, de Inspectie en Opsporingsdienst van de ILT. Zij bestrijden vooral milieucriminaliteit. Zo kom ik toch weer uit bij de jonge, idealistische milieukundige die ik ooit was. De rode draad is dat ik iets ‘nuttigs’ wil doen. Ik wil nog steeds de wereld verbeteren, ook al is het op heel kleine schaal.’